Wesele z [prawie] dwulatką


Kto nas bacznie obserwuje, ten wie, że w lipcu mieliśmy przyjemność bawić się  na weselu mojej przyjaciółki.
Dzisiaj przygotowałam dla Was foto relację z tego dnia i kilka oczywistych porad - jak przetrwać z dzieckiem na weselu.

Po pierwsze - kwestia organizacji. Jeżeli chcecie się bawić na weselu do końca zadbajcie o zorganizowanie opieki dla dziecka. W naszym przypadku była to moja mama. Lidia bawiła się z nami do ok. godziny 20-21, po czym została odwieziona a my mogliśmy szaleć.
Przygotujcie sobie rzeczy potrzebne na sali (dla siebie i dziecka) i te, których będzie potrzebować spędzając noc i poranek bez rodziców - ja zawsze robię listę, bo skleroza jest u nas dziedziczna. O czym może świadczyć sam fakt, że mimo [chyba] dobrej organizacji zapomniałam zostawić mamie niekapka.

Następnie - kwestia ubioru. Jeżeli szpilki zakładasz tylko na wielkie wyjścia - zapomnij o nich. Znajdź ładne, płaskie buty, lub takie z niewielkim obcasem. Uwierz mi - bieganie w szpilkach za dzieckiem po całej sali i ogrodzie/parkingu to nie jest dobry pomysł. Umęczysz nogi do tego stopnia, że połowę zabawy spędzisz boso - i po co było wydawać tyle kasy na piękne szpile?
Wyjątkiem są tu mamy, które w żadnych butach nie czują się tak dobrze jak w szpilkach i dla nich to bułka z masłem - podziwiam.

Jeżeli macie tak ruchliwe dziecko jak Lidia dogadaj się z partnerem, że jecie na zmianę, bo inaczej będziesz tylko skubać kawałki dań, a najesz się dopiero jak dziecko padnie. Ewentualnie możesz najeść się w domu ;)

Pozostając jeszcze przy kwestii posiłków warto zapytać personel lokalu o krzesełko do karmienia. Przeważnie małe dziecko nie dostaje swojego miejsca przy stole, a nie oszukujmy się, jedzenie z "bardzo samodzielnym" dzieckiem na kolanach nie należy do najwygodniejszych. Poza tym nie chcemy zyskać mapy tłustych plam na naszej kreacji już przy pierwszym daniu.

I najważniejsze - wyluzuj i pozwól dziecku się bawić, a sama też będziesz się świetnie bawiła. Lidia mimo powoli rozbierającej ją choroby była królową imprezy, duszą towarzystwa. Najmniej chyba tańczyła właśnie z rodzicami. Zaliczyła tańce z każdym, kto tylko wykazywał zainteresowanie, podbiła nawet serce pana z orkiestry.

Za wspaniałą zabawę dziękujemy Parze Młodej - Agnieszce i Grześkowi, wszystkim gościom oraz zespołowi Applause.


























Nasz weselny outfit:

Ja:

sukienka - Cropp
buty - Deichmann
torebeczka - Avon
naszyjnik - NewYorker

Lidia:

sukienka - CoolClub
buty - CCC
opaska - Pepco

Zdjęcia wykonane przez FotoOkO Radosław Dłubak

(obróbka graficzna wykonana [niestety] przeze mnie)

4 komentarze:

  1. Bardzo ciekawie wszystko opisałaś , my idziemy na ślub w grudniu więc ciesze się że trafiłam na ten post:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja w sierpniu świadkowalam, moja Iza rowniez prawie dwulatka. Do kościoła zabraliśmy tesciow i jak się okazalo cala msze spędzili pod kościołem. Przed msza chciala wszędzie za mna, wiec papiery w zakrystii podpisywalysmy razem :) po ślubie zabrali ją do siebie. W wypadku świadkowania opieka moglaby być truuudnym zadaniem

    OdpowiedzUsuń
  3. Oj tak, ja akurat nie świadkowałam, więc nie wiem, jak by to wyglądało. Ale od czego jest tatuś? :P

    OdpowiedzUsuń
  4. My również dziękujemy za Wasze towarzystwo :*

    OdpowiedzUsuń

INSTAGRAM

@mommy_and_mrs.l



Wszystkie zdjęcia są wyłącznie moją własnością i są objęte pełnymi prawami autorskimi. Zgodnie z ustawą o ochronie praw autorskich i własności intelektualnej wykorzystanie, powielanie, modyfikowanie lub ich zmienianie w jakikolwiek inny sposób w celu rozpowszechniania jest niezgodne z prawem. Dz. U. 94 Nr 24 poz. 83, sprost.: Dz. U. 94 Nr 43 poz. 170